Mijn tante is verhuisd naar een nieuwe woning. Ze woont nu in een betaald parkeren gebied met bezoekersregeling. Ze heeft netjes een brief ontvangen waarin staat beschreven hoe ze kan bellen, SMS-en of een parkeerapp kan installeren om haar bezoek aan- en af te melden.
“Wat een gedoe!” is haar reactie.
Ze heeft besloten: “Als mijn visite niet wil betalen, dan moeten ze op dat formulier maar even kijken hoe ze het moeten doen.” Omdat ik iets vaker kom en dat best handig vind, installeer ik ‘haar’ parkeerapp op mijn telefoon. We hebben een gebruikersnaam en een paswoord bedacht. Deze noteer ik op de ontvangen brief en vul beide in op de app.
De keren erna kom ik aan op de parkeerplaats en kan mij direct aanmelden. Ik begin zelfs niet meer te vergeten om me ook af te melden als ik wegga.
Maar dan kom ik weer op visite, ik parkeer mijn auto in het straatje naast het hoge flatgebouw. Ik wil me aanmelden als bezoeker. Maar de parkeerapp laat me niet inloggen totdat ik een update heb geïnstalleerd. Ik ben erg blij dat ik een data-abonnement heb en kan ter plaatse wachten tot de update is geïnstalleerd. Maar dan blijkt er een ander probleem te zijn: de app heeft mijn inloggegevens niet onthouden. Dit betekent dat de inlognaam en het paswoord niet meer in het inlogscherm staan en ik deze opnieuw moet invullen. Gelukkig hadden we deze wel genoteerd, maar….op de brief.
Ik stap uit met de tassen die ik bij me heb, loop naar de ingang van het gebouw, voor het grote bellenbord vind ik de juiste bel, daarna in het halletje ongeduldig wachtend op de lift die van de 12e verdieping naar beneden komt, dan ga ik met de lift naar boven, loop het kwispelende huisdiertje voorbij en leg uit dat ik eerst de brief nodig heb om mijn auto aan te melden. Die blijkt gelukkig nog op het prikbord te hangen. Pfieuw, gelukt. Zo nu eerst even echt gedag zeggen.
